Naredne godine Džo Koker objavio je svoj prvi singl, obradu pesme Bitlsa („The Beatles”) „I'll Cry Instead”. Sa bendom „Džo Koker Big Bluz" ("Joe Cocker Big Blues") dobio je veliki broj poklonika na severu Engleske. Nastupali su dva meseca u Francuskoj, u američkoj vojnoj bazi. Francuzi su ga prozvali "Mali Rej Čarls".
Posle raspada ovog benda 1966. godine Džo Koker upoznaje Krisa Stantona (Chris Stainton), sa kojim stvara „The Grease Band”. Njih je zapazio Deni Kordel (Denny Cordell), producent tada popularnih izvođača: „Procul Harum”, „The Moody Blues" i „Georgie Fame”. Kordel upoznaje Kokera sa predstavnicima diskografske kuće iz Londona „The Marquee”.
Posle manjeg uspeha u SAD-u sa singlom "Marjorine", Koker doživljava prvi veliki uspeh obradom još jedne pesme "Bitlsa" („The Beatles”) „With a Little Help from My Friends”, u kojoj gitaru svira čuveni Džimi Pejdž (Jimmy Page). „Bitlsi” su toliko bili impresionirani ovom obradom da su poslali telegram u kome Kokeru čestitaju na osvojenom prvom mestu liste singlova.
1969.godine učestvovao je na muzičkom festivalu Vudstok (Woodstock), na kome je izveo numere: „Delta Lady”, „Some Things Goin' On”, „Let's Go Let Stoned”, „I Shall be Released” i „With a Little Help from My Friends”.
Po povratku sa festivala njegov drugi veliki hit u Engleskoj bio je „Delta Lady”. Uspeh je postigao i obradom pesme „She Came in Through the Bathroom Window”, koja se u originalnoj verziji „Bitlsa” pojavila na njihovom albumu „Abbey Road”.
Iako je Kokeru bilo teško da zadrži uspeh u Velikoj Britaniji, u SAD-u je imao nekoliko pesama koje su zauzimale visoko mesto na top-listama („Cry Me a River”, „Feelin' Alright”). 1970. godine njegova obrada numere „The Letter”, koja se pojavila na live-albumu „Mad Dogs & Englishmen”, postala je njegov prvi hit na top-10 listi, tj. listi od 10 najslušanijih pesama u Americi.
Krajem 70-ih prekida karijeru, a svoj veliki povratak doživljava 80-ih i 90-ih godina XX veka, kada snima hitove: „Up Where We Belong”, „You Are So Beautiful", „You Can Leave Your Hat On”, „Unchain My Heart”, „When The Night Comes”, „Feels Like Forever”.
Duet sa Dženifer Vorns (Jennifer Warnes) iz 1982. godine „Up Where We Belong”, snimljen za film „Oficir i džentlmen”, postao je veliki hit i osvojio je nagrade Gremi, Oskar i BAFTA za najbolju originalnu pesmu snimljenu za potrebe filma.
1994. godine imao je zapažen nastup na otvaranju festivala „Vudstok” '94 , kao jedan od retkih izvođaćča koji su pevali na prvom festivalu „Vudstok" 1969. godine.
U maju 2007. izašao je najnoviji album Džoa Kokera „Hymn For The Soul", koji je debitovao na 9. mestu Britanske liste najprodavanijih albuma.
16. juna 2007. godine zvanično je objavljeno da je britanska kraljica Elizabeta II odlikovala Džoa Kokera ordenom Britanske imperije za doprinos u oblasti muzike. Ova odlikovanja dodeljuju se svake godine povodom kraljičinog rođendana. Pored Kokera na ovogodišnjoj listi odlikovanih našli su se: pisac Salmon Ruždi, komičar Beri Hamfris i glumac Piter Salis. Odlikovanja će biti uručena krajem 2007. godine.
Diskografija:- With a Little Help from My Friends (1969)
- Joe Cocker! (1970)
- Mad Dogs & Englishmen (1970)
- Joe Cocker (1972)
- I Can Stand a Little Rain (1974)
- Jamaica Say You Will (1975)
- Stingray (1976)
- Joe Cocker's Gratest Hits (1976)
- Luxury You Can Afford (1978)
- Sheffield Steel (1982)
- Civilized Man (1984)
- Cocker (1986)
- Unchain My Heart (1987)
- One Night of Sin (1989)
- Joe Cocker Live (1990)
- Night Calls (1992)
- The Best of Joe Cocker (1993)
- Have a Little Faith (1994)
- The Long Voyage Home (1995)
- Organic (1996)
- Across from Midnight (1998)
- Gratest Hits (2000)
- No Ordinary World (2000)
- Joe Cocker The Anthology(2000)
- The Best Of Joe Cocker Millennuim (2000)
- Joe Cocker in Concert DVD (2001)
- Joe Cocker Respect Yourself (2002)
- Joe Cocker Gratest Love Songs (2003)
- Heart & Soul (2005)
- Hymn For The Soul (2007)
